Dr Tomasz Jędrzejko z Wydziału Sztuki i Nauk o Edukacji UŚ kilka tygodni temu z powodzeniem starał się o uzyskanie stopnia doktora habilitowanego, a jako szczególne osiągnięcie artystyczne wskazał cykl prac Sacrum?, na który składają się m.in. graficzne ujęcia parametrów biometrycznych oraz mikrocykl Kolarz. Nieprzypadkowo – pracownik Instytutu Sztuk Plastycznych to były kolarz i triatlonista, obecnie zapalony biegacz, wielokrotny mistrz Polski pracowników naukowych w maratonie i półmaratonie. Ten rok przyniósł naszemu rozmówcy nie tylko sukces na niwie zawodowej, ale również na płaszczyźnie sportowej – we wrześniu ukończył bowiem Spartathlon, elitarny bieg na morderczym dystansie 246 kilometrów!

Paula Radcliffe, wybitna brytyjska biegaczka długodystansowa, powiedziała kiedyś, że podczas wielogodzinnego treningu rozmyśla o rzeczach, także tych najbardziej przyziemnych, na które niesportowiec musi znaleźć czas w innym momencie dnia.  A o czym myśli w trakcie treningu sportowiec artysta?

To prawda, że czasu treningowego jest bardzo dużo: w moim przypadku to 14–20 godzin tygodniowo. Rzeczywiście, jest to czas na myślenie o rzeczach, o których nie ma się czasu myśleć na co dzień. To czas podsumowań i analiz, ale także planowania. Wiele zależy od rodzaju treningu – całodniowy marszobieg w górach umożliwia przemyślenie naprawdę wielu spraw (śmiech).  Czasem, jednak muszę być skupiony wyłącznie na biegu: na tempie, technice, oddechu...  Wizualizuję sobie wtedy starty, a kodując te obrazy, utrwalam taktykę. Coraz bardziej doceniam psychologiczny aspekt przygotowań.

Dlaczego bieganie i dlaczego na takich dystansach? Pierwszą Pana sportową pasją było przecież kolarstwo.