Boże Groby i zwyczaj ich budowania zawdzięczamy biskupowi Augsburga, Ulrykowi, który w drugiej połowie X wieku przenosił w Wielki Piątek konsekrowaną hostię do miejscowego kościoła św. Ambrożego, tam składał ją na ołtarzu i przykrywał kamieniem. W niedzielę Wielkiej Nocy zanosił ją w procesji z powrotem do parafialnego kościoła św. Jana.
Od XI wieku zwyczaj budowania Bożego Grobu pojawił się także we Francji, Włoszech, Austrii i w Czechach. W Polsce od XV wieku przenoszono do Bożego Grobu Najświętszy Sakrament i krzyż.
Sto lat później utrwalił się obowiązujący do dziś zwyczaj przechowywania w Bożym Grobie monstrancji zasłoniętej welonem – symbolem płótna, w które owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Wtedy utrwalił się też zwyczaj modlitewnego czuwania przy Bożym Grobie i zaciągania przy nim symbolicznych wart przez różne grupy społeczne i zawodowe. W parafiach w naszej gminie w Wielką Sobotę takie honorowe warty zaciągają co roku młodzieżowi członkowie drużyn pożarniczych działających przy OSP.
Modlitwa przy Bożym Grobie będzie trwać aż do liturgii Wigilii Paschalnej w sobotę wieczorem.
Od XI wieku zwyczaj budowania Bożego Grobu pojawił się także we Francji, Włoszech, Austrii i w Czechach. W Polsce od XV wieku przenoszono do Bożego Grobu Najświętszy Sakrament i krzyż.
Sto lat później utrwalił się obowiązujący do dziś zwyczaj przechowywania w Bożym Grobie monstrancji zasłoniętej welonem – symbolem płótna, w które owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Wtedy utrwalił się też zwyczaj modlitewnego czuwania przy Bożym Grobie i zaciągania przy nim symbolicznych wart przez różne grupy społeczne i zawodowe. W parafiach w naszej gminie w Wielką Sobotę takie honorowe warty zaciągają co roku młodzieżowi członkowie drużyn pożarniczych działających przy OSP.
Modlitwa przy Bożym Grobie będzie trwać aż do liturgii Wigilii Paschalnej w sobotę wieczorem.