Polish English French German Hebrew Italian Japanese Portuguese Russian Spanish

Monografie OSP

08. 04. 02
Wpis dodał: Administrator
Odsłony: 26883

Ochotnicza Straż Pożarna w Janowicach

Adres do korespondencji:

Ochotnicza Straż Pożarna w Janowicach, ul. Janowicka 137, 43-512 Bestwina

Dane o założeniu straży

Straż w Janowicach założona została w 1908 roku przy miejscowym Kółku Rolniczym. Jej założycielem był Michał Papla mieszkaniec Janowic, z zawodu rolnik.

Źródłem potwierdzającym podaną datę założenia straży jest książka pamiątko­wa założona w 1908 roku

Komenda do 1918 roku wydawana była prawdopodobnie w języku polskim.

Charakterystyka działalności straży w okresie zaboru

Straż w Janowicach od chwili założenia posiadała czterokołową sikawkę ręczną o zaprzęgu konnym, zakupioną przez Zwierzchność Gminną, dzięki zaangażowaniu druhów w 1910 roku wybudowana została strażnica do przechowywania sikawki i innych przyborów pożarniczych. Straż prowadziła syste­matycznie szkolenia członków oraz brała udział w pożarach wybuchających co pewien czas na terenie Janowic lub wsi sąsiednich. W czasie I wojny światowej działalność straży zamarła zupełnie i ten stan trwał do końca 1920 roku.

Charakterystyka działalności straży w okresie międzywojennym

W 1921 roku na polecenie Starostwa Powiatowego w Białej reaktywowano straż pożarną w Janowicach. W akcjach znów używano dawnej sikawki ręcznej o zaprzęgu konnym. W 1928 roku zakupiono sukna na mundury. Od tego czasu strażacy byli już umundurowani. Czyniono starania o wybudowanie nowej strażnicy, które uwieńczone zostały sukcesem, w dniu 30 września1931 roku odbyło się uroczyste poświęcenie nowej remizy strażackiej przez probosz­cza z Bestwiny księdza Józefa Rączkę. Kolejnym ważnym wydarzeniem było ufundowanie sztandaru, którego poświęcenie odbyło się 21 czerwca1936 roku. Z myślą o poprawie skuteczności akcji gaśniczych w 1937 roku straż nabyła sikawkę motorową. Uroczyste poświęcenie tej sikawki odbyło się w dniu 21 września1937 roku. Troszczono się aby strażacy byli dobrze wyszkoleni i ich skuteczność działania w akcjach była wysoka.

Los straży w okresie okupacji hitlerowskiej

Okupant utrzymał istnienie straży w czasie okupacji. Zmieniło się tylko kierownictwo. Zarząd straży przestał istnieć. Władzę w straży sprawował niemiecki komendant. Sprzęt strażacki został mocno zdewastowany.

W czasie okupacji dh Franciszek Papla stracił rękę, natomiast dh Józef Chromik był krótko w niewoli niemieckiej jako jeniec. W czasie wojny żadnych strat osobowych straż nie poniosła.

Charakterystyka działalności straży po drugiej wojnie światowej

Po wojnie straż w Janowicach wznowiła działalność. Pierwszą najpilniejszą czynnością było wyremontowanie motopompy. Już w 1945 roku ufundowano sztandar. Jego poświęcenie odbyło się w dniu 20 sierpnia 1945 roku. Położono nacisk na lepsze wyposażenie straży. W niedługim czasie zakupiono z demobilu wojskowy samochód marki Schevrolet, który przerobiono na samochód pożarni­czy. W 1960 roku straż otrzymała na wyposażenie drabinę Szczerbowskie­go. W 1966 roku straż nabyła samochód pożarniczy marki „Dodge". Jego uroczyste przekazanie do użytku odbyło się w dniu 18 września 1966 roku. W późniejszych latach samochody te zostały wymienione na nowsze i bardziej przydatne w akcjach gaśniczych. W 1968 roku straż nabyła stary, ale jesz­cze sprawny samochód pożarniczy marki Studebacker. Uroczyste poświęcenie samochodu połączone z przekazaniem na podział bojowy odbyło się w dniu 8 września 1968 roku. W 1996 roku straż nabyła dwa używane samochody pożarnicze, a to: Star 244 GBA 2,5/16 (rok prod. 1986) oraz lekki samochód pożarniczy marki mercedes Benz GLM8 (rok prod. 1968). Uro­czyste poświęcenie samochodów i przekazanie na podział bojowy jednostki odbyło się w dniu 2 czerwca 1996 roku.

W dążeniu do poprawy warunków działania w latach siedemdziesiątych straż wybudowała strażnicę, która oddana została do użytku w dniu 25 maja 1977 roku.

Przy OSP działa sekcja Judo złożona z członków młodzieżowej drużyny pożarniczej oraz sekcja piłki nożnej młodzieżowej drużyny pożarniczej. Drugą sekcję piłki nożnej tworzą druhowie starsi.

W czerwcu 1997 roku jednostka OSP Janowice została włączona do Kra­jowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.

Prezesi i naczelnicy OSP w Janowicach

Kolejnymi prezesami w okresie istnienia jednostki byli:

 

Imię i nazwisko

wykształcenie

zawód

okres

Józef Kraus

średnie

rolnik

1908-1923

Michał Papla

brak danych

brak danych

1924-1939

niemiecki komendant

 

 

1940-1944

Franciszek Gajda

zawodowe

architekt

1945-1951

Józef Chromik

średnie

handlowiec

1952-1955

Józef Raszka

zawodowe

malarz

1956-1965

Stanisław Zieleźnik

zawodowe

stolarz

1965-1967

Władysław Chromik

zawodowe

ślusarz

1968-1971

Antoni Olek

zawodowe

ślusarz

1972-1973

Tadeusz Czana

wyższe

ekonomista

1974-1982

Eugeniusz Ochman

zawodowe

ślusarz

1983-1987

Jan Olejak

średnie

technik

1988-1989

Eugeniusz Ochman

zawodowe

ślusarz

1990-2000

Franciszek Olek

średnie

elektryk

2001-2005

Jerzy Kudła

średnie

ekonomista

2006-nadal

 

Kolejnymi naczelnikami OSP w Janowicach byli:

 

Imię i nazwisko

wykształcenie

zawód

okres

Michał Papla

podstawowe

rolnik

1908-1920

Józef Pasierbek

podstawowe

rolnik

1921

Antoni Piątek

podstawowe

rolnik

1022-1923

Franciszek Pasierbek

podstawowe

rolnik

1924-1938

Wilhelm Herda

podstawowe

elektryk

1939-1844

Franciszek Pasierbek

podstawowe

rolnik

1945-1850

Józef Raszka

zawodowe

malarz

1951-1955

Jan Kudła

średnie

technik włókiennik

1956-1965

Eugeniusz Ochman

zawodowe

ślusarz

1966-1982

Franciszek Olek

średnie

technik elektryk

1983-1987

Bronisław Jonkisz

średnie

technik mechanik

1988-1989

Herbert Szeliga

średnie

technik mechanik

1990-1995

Franciszek Olek

średnie

technik elektryk

1996-2000

Zdzisław Kubik

średnie

technik mechanik

2001-nadal

 

Baza lokalowa

Straż jest właścicielem parceli o powierzchni 0,7466 ha oraz strażnicy wybudowanej w 1977 roku. Własność ma zapisaną w księdze wieczystej nr 71 60 CZ, złożonej w dniu 31 grudnia 2001 roku w Sądzie Rejonowym w Pszczynie, wydział Zamiejscowy Ksiąg Wieczystych w Czechowicach--Dziedzicach.

W budynku strażnicy są dwa boksy garażowe na samochody pożarnicze. Na piętrze strażnicy jest duża sala o powierzchni 292 m2. Ponadto Zarząd ma do swojej dyspozycje oddzielne pomieszczeni o wymiarach 25 m2. Do sali zabaw przylega kuchnia, która jest bardzo dobrze wyposażona, z możliwością zorgani­zowania przyjęcia dla 120 osób.

Straż posiada stałe połączenie telefoniczne pod numerem (O-32) 215-74-83. Ponieważ w strażnicy nikt nie mieszka w razie alarmu można telefonować do druha Zdzisława Kubika na numer (032)-215-74-61. Dh Zdzisław Kubik mieszka 50 metrów od strażnicy i prowadzi warsztat samochodowy, więc klucze do strażnicy są dostępne o każdej porze dnia. Strażnica podłączona jest do systemu zdalnego alarmowania DST. Alarmowanie straży odbywa się ze stanowiska kierowania Państwowej Straży Pożarnej w Bielsku-Białej.

Do strażnicy podłączona jest woda bieżąca oraz gaz ziemny. W strażnicy jest instalacja centralnego ogrzewania. Do ogrzewania strażnicy porą zimową służy piec gazowy.

Usprzętowienie straży

Na wyposażeniu straży są dwa samochody pożarnicze, a to beczkowóz „Star 244" GBA-2,5/8 - rok produkcji 1986 oraz lekki samochód marki Mercedes GLM-8 - rok produkcji 1968. Z innego ważniejszego sprzętu będącego na wyposażeniu straży wymienić należy agregat prądotwórczy, 4 aparaty po­wietrzne, piłę mechaniczną oraz 3 radiotelefony. Ponadto straż dysponuje dwo­ma motopompami typ M-800- rok prod. 1978 i 1987, pompą pływającą marki Niagara - rok produkcji 1999 oraz oddymiaczem.

Informacje o sztandarze

Sztandar ufundowany w 1936 roku przetrwał wojnę przechowany remizie strażackiej, jednak w styczniu 1945 roku został skradziony ze skrytki w remi­zie przez nieznanego sprawcę. W gablotach przechowywane są dwa sztandary ufundowane po wojnie, a to z 1945 roku oraz z 1986 roku

Pamiątki i eksponaty o znaczeniu historycznym

Straż nie posiada zorganizowanego kącika historycznego, ani też nie posia­da eksponatów o znaczeniu historycznym. Posiada jedynie księgę pamiątkową z 1908 roku zawierającą podstawowe dane o straży.

Straż w statystyce

Średni stan liczebny członków w latach 2001-2004

40 członków czynnych

67 członków popierających

8 członków honorowych

22 członków młodzieżowych drużyn pożarniczych, w tym: 16 chłopców i 6 dziewcząt

Charakterystyka wyszkolenia pożarniczego

Liczba przeszkolonych w zakresie:

wyszkolenia podstawowego – 39 członków

dowódców sekcji – 12 członków

naczelników - 5 członków

kierowców z uprawnieniami -5członków

obsługi aparatów powietrznych -4 członków

z zakresu udzielania pierwszej pomocy med.-7 członków

Ważniejsze wyróżnienia

Ochotnicza Straż Pożarna w Janowicach w 1998 roku odznaczona została Złotym Medalem „Za zasługi dla pożarnictwa".

Złoty Znak Związku został nadany następującym druhom:
Jan Kudła

Eugeniusz Ochman

Franciszek Olek

Uchwałami Walnych Zebrań jednostki godnością Członka Honorowego Związku OSP w Janowicach wyróżnieni zostali druhowie:
Alojzy Grzybowski

Stanisław Chmielniak 

Franciszek Pokładnik 

Adam Gajda   

Ludwik Niemczyk     

Eugeniusz Ochman    

Alojzy Pokładnik       

Jan Kudła       

Dokumentowanie działalności OSP

Brak opracowań dotyczących działalności straży wydanych drukiem. Kroniki także straż nie prowadzi.

Opracowano na podstawie materiałów zebranych przez sekretarza OBP dh Zygmunta Łukosia

 

08. 04. 02
Wpis dodał: Administrator
Odsłony: 23867

Ochotnicza Straż Pożarna w Bestwince

Adres do korespondencji:

Ochotnicza Straż Pożarna w Bestwince, ul. św. Floriana  15, 43-512 Bestwina

Dane o założeniu straży

W kwietniu 1911 roku na terenie Bestwinki spłonęły cztery domy mieszkalno-gospodarcze z całym inwentarzem, stajnia i trzy stodoły wraz z szopami. Pożar spowodował duże straty. Wtedy to kierownik szkoły Walenty Ozga, przy poparciu wóta Franciszka Wawerczyka, z zawodu rolnika, wystąpił z inicjatywą założenia we wsi straży ogniowej. Zapisywanie do straży i załatwianie formalności związanych z założeniem straży rozpoczęto już w czerwcu 1911, jednak do formalnego założenia straży w Bestwince doszło początkiem 1912 roku. Potwierdzają to zapisy w „Kronice Szkoły" prowadzonej przez kierownika Walentego Ozgę, a później Józefa Pudełko. Od początku założenia straży komenda wydawana była w języku polskim.

Pierwszym prezesem został wybrany rolnik Antoni Janeczko, naczelnikiem Franciszek Maga jako podoficer wojskowy, skarbnikiem był Jan Adamaszek — stolarz, a sekretarzem rolnik Franciszek Kóska.

Charakterystyka działalności straży w okresie zaboru

Wiosną 1912 roku straż zakupiła w jednej z czesko-morawskich fabryk czterocylindrową sikawkę dwukołową o zaprzęgu konnym, o dużej wydajności. Kosztowała 1.200 złotych reńskich czyli 2400 koron austriackich. Starostwo powiatowe dało 800 reńskich, a resztę kosztów pokryło społeczeństwo Bestwinki. Przechowywano ją w remizie zbitej z desek. Zakupiono też trzy trąbki alarmowe, które rozmieszczono w różnych punktach wsi. Służyły one do alarmowania na wypadek pożaru. Wtedy domy były kryte słomą, co stwarzało duże zagrożenie pożarowe. Ćwiczenia uruchamiania i obsługi sikawki odbywały się początkowo w każdą niedzielę. Każdy strażak musiał znać wszystkie czynności związane z uruchomieniem i obsługą sikawki. Strażacy od początku brali udział w uroczystościach państwowych oraz kościelnych, a w Wielką Sobotę trzymali wartę honorową przy Bożym Grobie. Strażacy nie mieli jeszcze umundurowania, dlatego podczas różnych uroczystości występowali w cywilnych ubraniach, z biało-czerwonymi opaskami na rękawach.

Jesienią 1912 roku (okres wykopków ziemniaków) wybuchł groźny po­żar w Bestwinie, w przysiółku „Bednarczykowice". Pal się dom i stodoły. W tym pożarze spaliła się 7-letnia dziewczynka i zginął jej ojciec wskutek silne­go poparzenia, próbujący ratować swoje dziecko. Dwie poparzone krowy trzeba było poderżnąć. -Dopiero co założona straż pożarna Bestwinki bardzo się przy tym pożarze zasłużyła. Redaktor wydawanej w Bielsku w gazety pt. „Wieniec i Pszczółka" napisał wówczas duży artykuł o zasługach straży z Bestwinki. W nagrodę straż otrzymała ze Starostwa w Białej 10 ubrań roboczych, 10 pasów strażackich z toporkami i 10 blaszanych hełmów oraz podziękowanie na piśmie za czyn chwalebny.

Latem 19 I 3 roku strażacy z Bestwinki brali udział przy gaszeni poża­ru w sąsiednich Dankowicach oraz drugiego w sąsiednim Kaniowie. Wybuch pierwszej wojny światowej osłabił działalność straży spowodowaną powoływa­niem mężczyzn do wojska austriackiego.

Charakterystyka działalności straży w okresie międzywojennym

Druhowie powracający z wojska na nowo wstępowali w szeregi strażackie i starali się ożywić działalność jednostki. Na początku straż liczyła 30 druhów. Zakupione zostały dla nich nowe mundury galowe. Straż stopniowo wzbogacała swoją działalność. W 1925 roku straż otrzymała sztandar, w 1930 roku postanowiono budować nową strażnicę. Ze składek złożonych przez mieszkańców wsi zakupiono parcelę od Akademii Umiejętności w Krakowie. Plan budowy opra­cował druh Józef Marcieńczyk z Dankowie, który wówczas pracował jako projek­tant w powiatowym zarządzie budowlanym. Rolnicy w czynie społecznym zwieźli konnymi furmankami żwir z rzeki Biała, a cegielnia „Ślosarczyk" sprzedała cegłę po obniżonej cenie. Arcyksiążę Leon Habsburg przydzielił straży drzewo z lasu Janowskiego (w Janowicach), zaś naczelnik Jan Duda załatwił blachę miedzianą na dach w Walcowni Metali w Czechowicach, za którą potem zapłacili miesz­kańcy Bestwinki. Państwowe władze powiatowe dały straży dotacje na budowę strażnicy. Do 1935 roku wybudowany został tylko garaż na sprzęt pożarniczy i świetlica. W akcjach gaśniczych używano nadal sikawki o zaprzęgu konnym. w  193 8 roku mieszkańcy Bestwinki ufundowali straży sztandar.

Los straży w okresie okupacji hitlerowskiej

W okresie okupacji działalność straży w Bestwince była zakazana. Straż częściowo tworzyli niemieccy osiedleńcy, ale me przejawiała ona widocznej działalności. Zdewastowany został majątek straży. W 1940 roku bracia Jan i Alojzy Dudowie zostali aresztowani przez gestapo i osadzeni w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, gdzie ponieśli śmierć. Wojsko radzieckie po wkroczeniu do wsi (koniec stycznia 1945 roku), w remizie strażackiej urządziło stajnię dla koni. Powstające we wsi pożary w czasie działań wojennych nie miał kto gasić.

Charakterystyka działalności straży po drugiej wojnie światowej

W 1945 roku stan strażnicy był okropny. W remizie i obok było pełno gnoju. Obok remizy leżała pompa strażacka bez kół. Na polu obok remizy znajdował się zbiorowy grób ośmiu poległych żołnierzy radzieckich. W takich to warunkach straż rozpoczynała działalność na nowo. W pierwszej kolejności uporządkowano remizę i

te­ren wokół  niej. Do wyremontowanej we własnym zakresie motopompy dh Stefan Bigos dorobił koła. W 1946 roku zakupiono motopompę i wóz konny do transportu sprzętu pożarniczego, wyjazdy do akcji nadal możliwe były przy użyciu koni. W 1952 roku ze składek mieszkańców wsi zakupiono pierwszy samochód pożarniczy „Schevrolet"- przerobiony z samochodu wojskowego z demobilu, W 1953 roku rozpoczęto budowę
nowej strażnicy. Jednak po wybudowaniu fundamentów dalszą budowę zatrzymał Powiatowy Zarząd Budowlany, z powodu małej odległości od linii sieci wysokiego napięcia (transformatora). Dalszą budowę rozpoczęto kontynuować dopiero w 1962            roku.

W dniu 21  lipca 1963 roku odbyło się uroczyste wmurowanie „kamienia węgielnego". Do budowy strażnicy przyczyniła się cała wieś. Uroczyste przekazanie strażnicy do użytku odbyło się w dniu 20 listopada 1966 roku. W uroczystości tej uczestniczył Przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej w Bielsku-Białej, aktywista strażac­ki dh Antoni Kobiela. W późniejszym czasie dobudowano kuchnię i klatkę schodową. Z kolei, w 2000 roku dobudowano nowe ubikacje i pomieszczenia socjalne. W 1970 roku społeczeństwo wsi ufundowało straży nowy sztandar.

W 1964roku Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Bielsku-Białej przekazała straży samochód pożarniczy „Dodge". Z kolei w 1968 roku za­stąpiono go zakupionym przez straż samochodem pożarniczym marki „ Studebacker", a rok później przydzieliła lekki samochód pożarniczy marki „Żuk" GLM. Cenniejszym nabytkiem było zakupienie w 1980 roku samochodu pożarniczego „Star 25" od OSP Dziedzice. Już w 1985 roku przekazano go do Kopalni Węgla Kamiennego „Silesia" w Czechowicach Dziedzicach, W 1991 roku straż wyposażona została w samochód pożarniczy "Star 244"

Do najgroźniejszych w skutkach akcji ratowniczo gaśniczych zaliczyć należy uczestnictwo strażaków ze Starej Wsi w gaszeniu pożaru Rafinerii Nafty w Cze­chowicach Dziedzicach w 1971 roku, który pochłonął ponad 30 ofiar ludzkich, w 1992 roku udział w gaszeniu pożaru lasów w okolicach Olkusza oraz gaszenie pożarów lasów w okolicach Kuźni Raciborskiej w 1992 roku. W 1997 roku strażacy włożyli wiele wysiłku podczas udziału w akcji przeciwpowodziowej na terenie Kaniowa. W 1996 roku jednostka włączona została do Krajowego Systemu Ra­towniczo-Gaśniczego .

Prezesi i naczelnicy OSP w Bestwince

Kolejnymi prezesami  jednostki byli:

 

Imię i nazwisko

wykształcenie

zawód

okres

Antoni Janeczko

podstawowe

rolnik

1911-1918

Józef Slósarczyk

średnie

wót gminy w Bestwinie

1919- 1930

Franciszek Sojka

podstawowe

sołtys w Bestwince

1931-1939

Władysław Płaska

podstawowe

kowal

1945-1950

Franciszek Bigos

zawodowe

hutnik

1950-1963

Kazimierz Święs

średnie

nauczyciel

1963-1981

Leszek Wójtowicz

zawodowe

górnik

1981-1983

Eligiusz Cofała

zawodowe

rolnik

1983-1985

Stanisław Jonkisz

zawodowe

tokarz

1985-1995

Józef Distel

średnie

hutnik

1995 -

Funkcję naczelników straży pełnili kolejno:

 

Imię i nazwisko

wykształcenie

zawód

okres

Franciszek Maga

podstawowe

rolnik

1912-1915

Franciszek Cofała

podstawowe

rolnik

1916-1918

Karol Tomaszczyk

podstawowe

ślusarz

1919-1924

Stanisław Gac

podstawowe

stolarz

1925-1928

Karol Tomaszczyk

podstawowe

ślusarz

1929-1930

Jan Duda

podstawowe

robotnik fizyczny

1931-1938

Alojzy Duda

średnie

pracownik umysłowy

1938-1939

Antoni Małysz

podstawowe

hutnik

1945-1950

Józef Harężlak

podstawowe

stolarz

1950-1957

Stanisław Kubik

zawodowe

górnik

1957-1977

Sebastian Wawerczyk

zawodowe

górnik

1977-1978

Franciszek Wróbel

podstawowe

rolnik

1978-1979

Gabriel Greń

podstawowe

ślusarz

1979-1980

Tadeusz Maga

zawodowe

rolnik

1980-

Baza lokalowa

Strażnica stanowiąca siedzibę Ochotnicze] Straży Pożarnej w Bestwince jest własnością Urzędu Gminy w Bestwinie. Straż jest tylko jej administratorem. Bu­dynek ten oddany został do użytku w 1963 roku i był kolejno rozbudowywany w latach 1970,1980 i 2001. W budynku strażnicy są dwa boksy garażowe na samochody pożarnicze. Do organizowania spotkań w większym gronie jest sala o wymiarach 25 m x 13 m, czyli o powierzchni 325 m2. Zarząd OSP posiada do dyspozycji pomieszczenie o wymiarach 10 m x 5 m, czyli o powierzchni 50 m2. Z lokali w strażnicy bezpłatnie korzystają: sołtys Bestwinki, Koło Gospodyń Wiejskich oraz Koło Związku Emerytów i Rencistów. W strażnicy jest zaplecze kuchenne wyposażone w piece elektryczne oraz zastawy i sztućce do zorganizowania spotkań na 150 osób. Do strażnicy podłączona jest woda bieżąca oraz gaz ziemny. Porą zimową strażnica ogrzewana jest piecem gazowym. Straż posiada połączenie telefoniczne pod numerem (0-32) 2 15-71-23. Ponieważ w strażnicy nikt nie mieszka klucze od strażnicy przechowywane są u mieszkającego blisko naczelnika straży druha Tadeusza Magi nr telefonu (0-32) 214 64 97 Strażnica pod­łączona jest do systemu zdalnego alarmowania DST, umożliwiającego alarmowanie straży przez stanowisko kierowania Państwowej Straży Pożarnej w Bielsku-Bia­łej

Usprzętowienie straży

Straż w Bestwince posiada na wyposażeniu dwa samochody pożarnicze: mar­ki „Star 244" — rok produkcji 1984 oraz marki „Renault" — rok produkcji 1999. Ponadto straż dysponuje trzema motopompami PO5 M800 — rok produkcji 1972, pompą pływającą marki „Honda" i pompą szlamową. Straż dysponuje agregatem prądotwórczym, piłą mechaniczną i radiotelefonami zain­stalowanymi na samochodach.

Informacje o sztandarze

Jednostka jest w posiadaniu trzech sztandarów strażackich, a to z 1938 roku z wizerunkiem Św. Floriana, z 1970 roku wg obowiązujących wówczas wzorów świeckich i z 2002 roku z wizerunkiem św. Floriana ufundowany z okazji 90-lecia istnienia straży. Sztandar ten został poświęcony w kościele przez księdza Józefa Dudę. W uroczystości przekazania sztandaru uczestniczył prezes Zarządu Wojewódzkiego województwa śląskiego dh Alojzy Gąsiorczyk. Sztandar sprzed II wojny światowej w czasie okupacji hitlerowskiej był zako­pany w ziemi, w sieni prywatnego budynku członka straży dh Alojzego Wójto­wicza i zachował się w dobrym stanie.

 Pamiątki i eksponaty o znaczeniu historycznym

Straż nie posiada zorganizowanej izby historycznej, jednak należycie przechowy­wane są zachowane eksponaty o znaczeniu historycznym. Są to sztandary w gablo­tach oraz gabloty z fotografiami z ważniejszych uroczystości strażackich oraz puchary i dyplomy za udziały i zajęcie miejsc w zawodach sportowo-pożarniczych.

Straż w statystyce

Średni stan liczebny członków w latach 2001 – 2004:

65 członków czynnych

25 członków popierających

6 członków honorowych

22 członków młodzieżowych drużyn pożarniczych, w tym: 10 chłopców i 12 dziewcząt

 
Charakterystyka wyszkolenia pożarniczego:

Liczba przeszkolonych w zakresie:

wyszkolenia podstawowego - 60 członków

dowódców sekcji - 5 członków

naczelników - 11 członków

radiooperatorów - 5 członków

kierowców z uprawnieniami - 4 członków

obsługi aparatów powietrznych - 3 członków

z zakresu udzielania pierwszej pomocy medycznej - 8 członków

Ważniejsze wyróżnienia

W 1970 roku Ochotnicza Straż Pożarna w Bestwince odznaczona została Złotym Medalem „Za zasługi dla pożarnictwa".

Złotym Znakiem Związku OSP RP odznaczeni zostali:

dh Kazimierz Święs   

Franciszek Kraus

Uchwałami Walnych Zebrań jednostki godność Członka Honorowego OSP w Bestwince otrzymali druhowie:

dh Franciszek Bigos            

dh Stanisław Kubik            

dh Kazimierz Święs           

dh Franciszek Wawerczyk  

dh Franciszek Kraus           

dh Władysław Gandor       

Medal Honorowy im. Bolesława Chomicza otrzymali:

dh Stanisław Kubik    

dh Kazimierz Święs   

Dokumentowanie działalności OSP

Brak wydanych drukiem opracowań dotyczących działalności straży w Be­stwince. Znaczącym przyczynkiem opisującym niektóre fragmenty dziejów stra­ży jest osiem odcinków artykułu publikowanego w 1978 roku w nowinach gminnych, noszące tytuł „Kronika i okolicznościowe wspomnienia Ochotniczej Straży Pożarnej w Bestwince", autorstwa jednego z założycieli straży dh Franciszka Stopki. Straż posiada kronikarskie zapisy odtworzone w 2002 roku z okazji 90-lecia OSP. Zapisy obejmują 120 stron formatu  A4. Kroni­kę prowadzili kolejno druhowie Franciszek Koska, Kazimierz Święs, a ostatnio autorem kronikarskich zapisów jest dh Józef Distel.

Opracowano na podstawie materiałów zebranych przez prezesa dh Józefa Distela

 

 

 

 

 

Do góry